TOPLUM BİRLİĞİNDEN DEZENFORMASYON TOPLUMUNA: SİNEMA VE TESİRİ

Özet

Toplumlar kurucu normları üzerinde büyük form geliştirir. Kurucu normlar aslî kimlik oluşturur, bu sayede birlik-bütünlük sağlanır. Edebiyat ve sanat, kurucu normlar zemininde tesis edilen aslî kimlik’in büyük formlarıdır. Aslî zemin üzerinde tesis edilen form sayesinde sanatçı kendinden iz’ler bırakır. Sanat ve edebiyat eserleri, sanatçının aslî zemini üzerinde bıraktığı iz’lerdir. Bu durumu özne-nesne ilişkisiyle açıklamak mümkün değildir. Çünkü sanatçının burada yaptığı, dış dünyadaki nesnelere maharet yoluyla şekil verme değil, bizzat kendinden bir iz bırakmadır. Kendi aslî kimlik’inden taşan cevherin madde düzeyinde bıraktığı iz, sanatçının eserini oluşturur. Sanat eseri bu bağlamda aslî kimlik’imizden taşan iz’lerdir. Aslî kimlik’ten taşmayan yapıtlar sanat eseri sayılamaz. Bu tür yapıtlar için ancak doğada bulunan şey’lerin malumat yoluyla mekanik düzlemde işlenmesi denilebilir. Yapıtlar sanat eserini niteliği taşımıyorsa, öz’ünden kopuk olduğu içindir. Aslî kimlik’inden bağımsız üretilen yapıları da doğal olanın dışında düşünmek gerekir. Toplumun birlik’i de kendi zeminine bağlı formlar sayesinde mümkün olabilir. Toplumun deforme olmasının sebebi de kendi zemininden kopması ile açıklanabilir. Sinema ve edebiyatın toplum üzerindeki tesirine yer verdiğimiz bu makalemizde, yukarıda bahsettiğimiz hususları ayrıntısıyla açmaya çalıştık. Aslî kimlik’inden kopan yapıtları, dezenformasyona tabi tutulan edebî anlatıları açıklamaya çalıştık. Modern Çağ’ın getirdiği kimlik krizinden bahsederek, toplumların aslî birlik’ini yeniden tesis edebilmesinin yolları üzerinde durduk.